De glans van Pijn , De glans van Dood

De glans van Pijn , De glans van Dood



Ik ben nog nat... ik wankel op mijn benen... mijn oogjes doen pijn van het felle licht... Mijn moeder likt mij zachtjes droog en ik probeer voorzichtig wat stapjes te zetten , Mijn zusje voelt lekker warm aan en ik kruip samen met haar onder mama's warme buik.



Opeens voel ik iets koud... het pakt me op... en ik hoor de woorden "een satijn maar een beer... Jammer hij heeft zo'n mooie glans, maar beren heb ik genoeg." Ik word weer teruggezet en dan is de beurt aan mijn zusje... Nu hoor ik het volgende: "Een zeugje, mooi creme van kleur maar een satijndrager... jammer ."



Ik groei samen met mijn zusje op bij mijn mama, met ons gaat het goed maar ik maak me stilletjes zorgen om mijn mama. Ze doet niet mee met de gekke bokkensprongen die ik en mijn zusje zo goed kunnen nu we 3 weken oud zijn. Ze loopt voorzichtig voetje voor voetje neerzettend... ze heeft pijn en is snel moe... Ach mama ik wou zo graag dat je geen pijn zou hebben...
Mijn mama is zo mooi, ze glanst als een diamant, ik snap niet wat ze bedoeld als ze me meewarrig aankijkt en verzucht dat ze wou dat ik niet zo mooi zouden glanzen...



Ik ben 4 weken oud en ik kan al heel stoer schudden met mijn kontje. Mijn zus zet het op een rennen als ik mijn stoere gedrag aan het vertonen ben. We hebben het goed zo met z'n drietjes !



Op een dag hoor ik onbekende stemmen... Ze hebben het over ons... Ik luister stiekem mee: "Die creme is 't satijndragend zeugje" Ik denk dat ze met zeugje mijn zusje bedoelen want ik heb dat woord eerder bij onze geboorte ook al eens gehoord... De onbekende stem vraagt of ze niet bang moet zijn dat ze de satijnziekte zal krijgen. De bekende stem stelt haar gerust en zegt "Nee hoor , dat is alleen als je satijn X satijn kruist. Met dragers X satijn zal je geen zieke dieren fokken, al mijn satijnen zijn gezond en komen bij goede fokkers vandaan Ik promoot de gezonde satijnfok"



Van wat er gezegd wordt snap ik niet veel, maar op het moment dat ik mijn mama aankijk voel ik een knoop in mijn maag. De uitdrukking op het gezicht van mijn mama... Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven, maar ik zie een enorm verdriet in haar ogen. Ik kruip dicht tegen haar aan en maak zachte pepende geluidjes om haar te troosten...



Mijn zusje heb ik na die dag nooit meer terug gezien en het duurde niet lang of ook ik werd opgehaald en meegenomen naar een andere plek. Ik ben 5 maanden oud en ik zit al 4 maanden in eenzaamheid opgesloten.
Tot 10 weken geleden..



Er werd opeens een meisje in mijn hok gezet... Ze was prachtig van kleur maar ze heeft niet mijn glans. Ik raakte erg opgewonden van haar komst en zoals de natuur dat regelt heb ik gezorgd voor nakomelingen. Mijn 4 kinderen zijn gisteren geboren, ze hebben alle 4 mijn mooie glans . Ik kan mijn gezin goed in de gaten houden, onze kooien staan naast elkaar. Toen mijn vierling gisteren werd geboren werd ik overmand door blijdschap en trots, maar mijn meisje was verdrietig en ik begreep maar niet waarom.



Vandaag heb ik haar gevraagd naar de reden. Ze zei: "Mijn lief, heb je hun glans dan niet gezien? Weet je dan niet dan onze kinderen een leven vol pijn tegemoet zullen gaan?" Weer voelde ik een enorme knoop in mijn maag, ik keek haar niet begrijpend aan maar herkende in haar ogen direct het verdriet wat mijn moeder. Mijn meisje vertelde me dat de glans op mijn vacht, dezelfde glans als onze kinderen, gevreesd wordt onder de cavia's. Het is de glans van Pijn, de glans van de Dood.



Ik weet inmiddels waarom mijn moeder zo'n verdriet had om mij, ik voel het zelfde als ik mijn kinderen zie, ik weet inmiddels hun toekomst...
Sinds een half uur heb ik een nieuwe vrouw in mijin kooi, mijn verdriet is groot en ze kijkt me begrijpend aan. Ze kruipt dicht tegen me aan en maakt zachte piepende geluidjes om me te troosten. Ze fluistert zacht: "Kop op mijn lieve beer, er is hoop voor ons en onze toekomstige kinderen. Er zijn geruchten dat er mensen bestaan die de Glans van Pijn, de glans van Dood niet langer willen. Ze doen hun best. Hou hoop mijn mooie beer want dat is alles wat we kunnen".



Vervolgens hebben we onze natuur zijn gang laten gaan, we houden hoop want dat is al wat we nog kunnen...



Bent U ook tegen de satijnfok, kopieer dit dan en zet het op Uw site !!